ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΑΙΡΕΤΟΥ – ΜΑΪΟΣ 2020

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Αρκετός καιρός κύλησε από τη στιγμή που έκτακτες συνθήκες προκάλεσαν το βίαιο κλείσιμο των σχολείων σε όλη τη χώρα! Σ΄ αυτό το χρονικό διάστημα ζήσαμε καταστάσεις πρωτόγνωρες, από αυτές που δεν φαντάστηκε ποτέ κανείς μας. Κι όμως, όλοι μας προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο τρόπο για να στηρίξουμε τόσο τους δικούς μας ανθρώπους όσο και την κοινωνία. Προσφέραμε εθελοντικά τις πολύτιμες υπηρεσίες μας, συμμετέχοντας σε μια εξ αποστάσεως διαδικασία, για να βοηθήσουμε τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους. Μπορεί να μην το πετύχαμε στο 100%, αλλά κανείς δεν δικαιούται να μας κατηγορήσει ότι δειλιάσαμε ή ότι αδιαφορήσαμε. Αντίθετα, οι ευθύνες της πολιτείας είναι τεράστιες και, δυστυχώς, στάθηκε πολύ λίγη απέναντι σε κάτι τόσο μεγάλο.

Παραπλάνησε ή ακόμα χειρότερα, ενέπαιξε την κοινή γνώμη, για λόγους επικοινωνιακούς, παρουσιάζοντας την αλήθεια ψέμα και το ψέμα αλήθεια! Όχι μόνο άφησε απ΄έξω χιλιάδες μαθητές που δεν είχαν πρόσβαση ή/και τεχνολογική δυνατότητα να συμμετέχουν, αλλά ούτε καν μπήκε στη διαδικασία της διερεύνησης των περιπτώσεων αυτών, λέγοντας ότι δεν είναι προτεραιότητα! Μίλησε για παροχή τεχνολογικού εξοπλισμού σε όλους (μαθητές, εκπαιδευτικούς) και αμέσως το πήρε πίσω με φθηνές δικαιολογίες. Μίλησε για δωρεάν τηλεπικοινωνίες αλλά κι εκεί ο «κόφτης» στερούσε από τα παιδιά το δικαίωμα πρόσβασης σε όλο υλικό. Μίλησε για αναβάθμιση των δημόσιων υποστηρικτικών δομών και προχώρησε σε συμβάσεις με ξένους ιδιώτες (Cisco Webex) για την παροχή και επεξεργασία του παραγόμενου υλικού! Και μας είπε ότι όλα αυτά είναι δωρεάν βγάζοντας, βέβαια, τα ανάλογα δελτία τύπου που το δικαιολογούσαν!

Για να μας ευχαριστήσει, όμως, άφησε το καλύτερο τελευταίο, όπως το κερασάκι πάνω στην τούρτα! Ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος στην τάξη!! Αυτή είναι η αναγνώριση της πολιτείας στο έργο των εκπαιδευτικών κατά το διάστημα της πανδημίας. Και όταν αντιμετώπισε τις έντονες αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας μίλησε για «δύναται» περιτυλίγοντας με το βασικό αφήγημα αυτής της περιόδου. Την ατομική ευθύνη! Δηλαδή, αν δεν είναι απολύτως κατανοητό σε όλους, την ευθύνη για την παροχή ή όχι εκπαίδευσης δεν την έχει πλέον η πολιτεία αλλά ο/η κάθε εκπαιδευτικός!

Πάνω, λοιπόν, στο αφήγημα της ατομικής ευθύνης έρχεται η νέα κανονικότητα που ευαγγελίζονται ορισμένοι. Είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να βγάλει την ευθύνη από πάνω της η κάθε κυβέρνηση πετώντας το μπαλάκι στους εργαζόμενους στους επιχειρηματίες στους φορείς στην κοινωνία.

Ανοίγουν λοιπόν τα σχολεία χωρίς να παρθεί ούτε ένα μέτρο προστασίας! Ούτε για τα παιδιά, ούτε φυσικά για εμάς τους/τις εργαζόμενους/νες μέσα σ΄αυτά. Χωρίς διάλογο με τους εκπροσώπους, χωρίς ενημέρωση και παρουσία ειδικών, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς μάσκες, χωρίς αντισηπτικά, χωρίς καθαρίστριες (χθεσινή καταγγελία Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής) και υλικά καθαριότητας, διαφοροποιώντας ακόμα και τα πρωτόκολλα για τον αριθμό των μαθητών μέσα σε μια τάξη. Αλχημείες, προχειρότητα και μαγειρέματα ώστε να δικαιολογηθεί, από τη μια, το άνοιγμα των σχολείων, και από την άλλη, παροχή κάθε δυνατότητας (υπαρκτής ή μη ανάγκης) μη συμμετοχής των παιδιών και μάλιστα, χωρίς συνέπειες!

Η μεγάλη αποχή (που είναι αυτά τα στατιστικά επιτέλους;) των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που καταγράφηκε από την επανέναρξη των μαθημάτων αλλά και στη συνέχεια, έχει μία και μόνη ερμηνεία. Η κοινωνία δεν εμπιστεύεται αυτά τα μέτρα! Εμείς όμως ανοίγουμε και η ευθύνη μεταβιβάζεται πάλι σε εμάς για το πώς θα διαχειριστούμε την όλη κατάσταση! Ας ελπίσουμε να μην έχουμε κανένα κρούσμα.

Η καραντίνα σίγουρα έσωσε ζωές όπως είπε ο κύριος ειδικός εκπρόσωπος αλλά για τις συνέπειες της καραντίνας ουδείς βρήκε κάτι να πει.

Αυτές θα τις υποστούμε θέλουμε δε θέλουμε;

Μπορεί η καμπύλη κρουσμάτων της νόσου covid-19 να βρίσκεται σε καθοδική πορεία, δυστυχώς όμως η κορύφωση της καμπύλης της αντιεκπαιδευτικής πανδημίας δεν έχει φτάσει ακόμη στο ψηλότερο σημείο της!

Σειρά παίρνει, άμεσα, το νέο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία με πληθώρα νεοφιλελεύθερων παρεμβάσεων που θα βάλουν την εκπαίδευση σε άλλες ράγες. Αυτές της όλο και μεγαλύτερης ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, είναι ένα βαθιά συντηρητικό και αναχρονιστικό νομοθέτημα που γυρίζει την παιδεία μας σε εποχές που έχουμε(;) αφήσει πίσω.

Μερικά σημεία του είναι:

·     Επαναφορά του χαρακτηρισμού φοίτησης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δημιουργία του σχολείου των ποινών και του στιγματισμού, μια προοπτική πάνω στο δόγμα «νόμος και τάξη» για την διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς.

·     Μείωση των Ομάδων Προσανατολισμού σε τρεις από τέσσερις – Αλλαγή πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων. Έξω η βδελυρή Κοινωνιολογία μέσα τα Λατινικά. Μείωση των διδακτικών ωρών των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων.

·     Επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας για τα Λύκεια. Μηχανισμός εποπτείας και αξιολόγησης της προσφερόμενης γνώσης. Θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια το μαθητικό δυναμικό στα φροντιστήρια. Μετατρέπει τώρα το Λύκειο και αύριο το Γυμνάσιο σε ένα εξεταστικό κάτεργο βάζοντας ταξικούς φραγμούς αποκλείοντας μεγάλη μερίδα μαθητών από την πρόσβαση στα Πανεπιστήμια.

·     Ανώτατο ηλικιακό όριο (17 έτη) για την εγγραφή μαθητριών/των στα ημερήσια Επαγγελματικά Λύκεια. Το νομοσχέδιο ορίζει με σαφήνεια ότι μαθητές που έχουν μόνο απολυτήριο γυμνασίου και είναι πλέον των 17 δεν μπορούν να εγγραφούν στην Α΄ τάξη των ημερησίων ΕΠΑΛ. Γίνεται φανερό ότι η πολιτεία διώχνει τα παιδιά από το δημόσιο σχολείο και τα προωθεί στον ιδιωτικό τομέα.

·     Αύξηση μαθητών ανά τμήμα από 22 σε 24+10% με κατώτατο όριο τους 20 μαθητές. Συρρίκνωση σχολείων και τμημάτων με απώλειες σε διδακτικό προσωπικό πάνω από 20%.

·     Αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Επαναφορά, με άλλη μορφή, του επιθεωρητισμού, κατηγοριοποίηση των σχολείων, ενεργή εμπλοκή του δήμου και των γονεϊκών συλλόγων στη διαμόρφωση του νέου κανονισμού λειτουργίας των σχολείων και αύριο της αξιολόγησης του.

·     Νέες παρεμβάσεις στο περιεχόμενο του σχολείου με νέες θεματικές και δεξιότητες. Αναδιαμόρφωση του σχολικού προγράμματος, νέες ειδικότητες, είσοδος ιδιωτών, ΜΚΟ, ως ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία, κατακερματισμός γνώσεων απέναντι στη ολόπλευρη μόρφωση.

·     Σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου με νέα διδακτικά αντικείμενα (Αγγλικά, Γυμναστική, Πληροφορική κ.ά). Καταπάτηση βασικών αρχών της φιλοσοφίας που διέπει το νηπιαγωγείο που είναι η μάθηση μέσα από το παιχνίδι.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το πολυνομοσχέδιο της κ.Κεραμέως είναι η πιο αντιδραστική τομή στον χώρο της εκπαίδευσης από την εποχή Αρσένη (1997) όσο κι αν υπόσχεται ότι θα το ξαναδιαβάσει.

Ακολουθούν τα νομοσχέδια για την επιλογή στελεχών με την υποβάθμιση των σχολικών συμβούλων (σ.σ. Συντονιστές) σε συμβούλους εκπαίδευσης κάτω από τις οδηγίες και τον έλεγχο του επόπτη ποιότητας της εκπαίδευσης. Κύριο μέλημά τους η προώθηση και εφαρμογή της πολιτικής της κυβέρνησης καθώς και η συμμετοχή τους στη διαδικασία αξιολόγησης  του εκπαιδευτικού έργου.

Κατάργηση των αιρετών από τα συμβούλια επιλογής στελεχών! Δε μας θέλουν παρόντες! Ζήτημα εσωτερικής διαχείρισης. Να μην τους ελέγχει κανείς. Το ξέραμε, το είχε δηλώσει ο νέος πρόεδρος του ΙΕΠ κ. Αντωνίου όπως και ότι το “ρολόι” των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γυρίσει πίσω στο 2014. Επαναφορά της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, επαναφορά των σχολικών συμβούλων με αυξημένη εποπτική και αξιολογική δικαιοδοσία, εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων κ.ά..

Θεόδωρος Καψάλης 

Αιρετός στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας

με την Ανεξάρτητη Κίνηση