ΤΟ ΦΩΣ

Στης θλίψης τα ρημάδια, ανάσαινε ο ήλιος.

Το φως της ζωής, που δεν αντέχει το σκοτάδι.

Αυτό, που μας τρομάζει μπροστά σ΄ ένα καθρέφτη.

Αυτό, που μας στοιχειώνει όταν θα πέσει η νύχτα.

Είναι αυτό που πάντα θα υπάρχει,

αυτό που υπάρχει στην όψη του παιδιού μας.

Είναι αυτό που διώχνει τη βαρυχειμωνιά μας.

Αυτό που γαληνεύει την άσπονδη ψυχή μας.

Είναι αυτό που ριζώνει για πάντα στη καρδιά μας,

αυτό που δε πεθαίνει μα ούτε φυλακίζεται.

Καλή Πρωτομαγιά!