Κάθε τους ετήσια σύναξη, σε καβγά κατέληγε. Τούτη τη φορά όμως το κακό παράγινε: καθεμιά απαιτούσε την πρωτιά για τον εαυτό της! Η οκνηρία έδειξε στις άλλες παιδιά να ξημεροβραδιάζονται με tablets, η απληστία σήκωσε μπαϊράκι με καμιά εικοσαριά παγκόσμιους μεγιστάνες και η αλαζονεία μοστράρισε πολιτικούς ηγέτες και παντοειδείς αστέρες να ακκίζονται υπέρλαμπροι. Η λαιμαργία προσκόμισε τις στατιστικές αύξησης της παχυσαρκίας, ενώ η ζηλοφθονία καμάρωνε με εικόνες από τις κοινωνίες των δύο τρίτων. Η λαγνεία πάλι γκούγκλαρε απλώς τη λέξη porno.
Τέτοια έκαναν οι αδερφάδες που ριμάριζαν μεταξύ τους. Απέμενε η οργή, μοναχική κι απρόβλεπτη ανέκαθεν. Άνοιξε μια τηλεόραση και την άφησε στις ειδήσεις. Όταν την έσβησε, οι άλλες έξι κοιτάζονταν αποστομωμένες στο γυαλί, καθώς αυτή σκαρφάλωνε στον θρόνο της.
Γιάννης Κονδυλόπουλος
Φιλόλογος
Σημείωμα συγγραφέα
Η ιδέα για τη συγγραφή της συγκεκριμένης μικροαφήγησης [1] γεννήθηκε από την πρόσκληση του ιστότοπου 120 λέξεις για συγγραφή κειμένων έκτασης 120 λέξεων αναφορικά με κάποιο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Έως εκεί, όμως: καθώς το κείμενό μου κινήθηκε σε διαφορετική λογική από το (πολύ ενδιαφέρον, ομολογουμένως) θέμα του εν λόγω διαγωνισμού, το στέλνω προς δημοσίευση στην ιστοσελίδα σας.
[1] Σχετικά με τις μικροαφηγήσεις και τα χαρακτηριστικά τους, βλ. Κική Δημοπούλου. Για τις μικροαφηγήσεις. Στο Σελιδοδείκτες για την ανάγνωση της λογοτεχνίας. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Θεσσαλονίκη 2015: 43-52.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου