Το ερώτημα είναι αν η ανταγωνιστική Αριστερά και τα κινήματα με όρους ενότητας θα είναι σε θέση να συνεκφωνήσουν αυτήν την άλλη αφήγηση ή αν ο σημερινός ζόφος θα είναι η μόνη εναλλακτική.
Γνωριστήκαμε το μακρινό 2008, όταν η «Ελευθεροτυπία» αποκάλυψε για πρώτη φορά την Αγρια Δύση πίσω από το «θαύμα της φράουλας» στη Μανωλάδα –νεαρός δικηγόρος τότε, ήταν ένας από τους επιστήμονες που τεκμηρίωσαν επιστημονικά όσα η δημοσιογραφική έρευνα έφερε στο φως. Δεθήκαμε όταν η Κωνσταντίνα Κούνεβα δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση με το βιτριόλι –ήταν ο νομικός σύμβουλος του μαχητικού σωματείου των καθαριστριών. Εκτοτε οι δρόμοι μας ήταν πάντα παράλληλοι, αφού δεν έπαψε ποτέ να μελετά τον κόσμο της εργασίας και της μετανάστευσης και να προσφέρει πάντα γενναιόδωρα τεχνογνωσία και τεκμηρίωση στη δημοσιογραφική δουλειά μας. Πρόσφατα εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μόλις κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του για τους μετανάστες εργάτες γης και τα καθεστώτα εξαίρεσης εντός των οποίων ζουν και εργάζονται (εκδ. Απαρσις).