Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά "Η
Πρόοδος" οργανώνει διαδικτυακή εκδήλωση για το συνταξιοδοτικό με τίτλο:
"Οι εξελίξεις στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα" με
ομιλητή τον Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών, Τάσο
Σταυρόπουλο. Οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να διατυπώσουν ερωτήσεις
και να λάβουν απαντήσεις ανά περίπτωση. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022 στις
|
Η κ. Κεραμέως απέδειξε, για άλλη μια φορά, πόσο δημοκράτισσα υπουργός παιδείας είναι. Κοινοποίησε την κείμενη νομοθεσία σχετικά με τις συνδικαλιστικές άδειες επικεντρωμένη αποκλειστικά στις διατάξεις του ν.1264/1982 άρθρα 16,17 από τις οποίες δεν προβλέπεται χορήγηση συνδικαλιστικής άδειας. Αποκρύπτει συνειδητά ότι στο άρθρο 18 του ίδιου νόμου αναφέρεται ρητά ότι: «1.Οι διατάξεις των άρθρων 14, 15, 16, 17 αποτελούν ελάχιστα συνδικαλιστικά δικαιώματα. 2. Ρυθμίσεις ευνοϊκότερες για την άσκηση των δικαιωμάτων αυτών που έχουν ήδη αποκτηθεί ή θα αποκτηθούν με συμφωνία μισθωτών και εργοδοτών ή με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή Διαιτητικές Αποφάσεις υπερισχύουν.»
Η «ωραία» φωτογραφία που ανάρτησε ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Γ. Κουμουτσάκος έξω από το σπίτι του, δείχνοντάς τον να απολαμβάνει με σιγουριά και ηρεμία το πέρασμα του χιονιά –με το όνομα «Ελπίς»–, θα έπρεπε να ήταν, απλά, μια ακόμα φωτογραφία από τις χιλιάδες που δημοσιεύονται από πολίτες αυτής της χώρας αποτυπώνοντας στιγμές της καθημερινότητας.
Όλα αυτά θα έπρεπε να συμβαίνουν σε μια κανονική χώρα, όπου τόσο το χιόνι τον χειμώνα όσο και η έντονη ζέστη το καλοκαίρι δεν αποτελούν μια διαρκή απειλή για τους πολίτες της. Σε μια χώρα, όπου ο κυβερνητικός σχεδιασμός έχει αποτελεσματικότητα στην πράξη και όχι στη θεωρία, για λόγους επικοινωνιακούς, και με τους υπεύθυνους να λογοδοτούν στους πολίτες για την ανεπάρκεια ή τις παραλείψεις τους.
Η κατάσταση αλαλούμ που δημιουργήθηκε λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας με την, ομολογουμένως, έντονη αλλά όχι απρόβλεπτη χιονόπτωση, ανάγκασε τον πρώην υπουργό να αποσύρει (άρον άρον) τη φωτογραφία του από τα social media. Η ενέργεια αυτή προκρίθηκε αφού θεωρήθηκε «ύβρις» προς τους εκατοντάδες συμπολίτες μας που εγκλωβίστηκαν εξ αιτίας της προχειρότητας και της ανικανότητας ενός κρατικού μηχανισμού του οποίου την ευθύνη κουβαλά κι ο ίδιος.
Μνημείο προχειρότητας και ελλιπούς κεντρικού σχεδιασμού είναι και το παράδειγμα με τις εγκυκλίους του Γ.Γ. του ΥΠΑΙΘ (κ.Κόπτση) που αναίρεσε η μία την άλλη την ίδια μέρα! Μόνο η αρνητική εικόνα που δημιουργήθηκε για την κυβέρνηση, με εγκλωβισμένους οδηγούς στην Αττική Οδό και σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, «οδήγησε» στο αυτονόητο. Δεν μπορεί να γίνεται τηλεκπαίδευση σε κάθε απρόβλεπτο γεγονός και με τα σχολεία να είναι κλειστά, όπως εσφαλμένα είχε ανακοινωθεί! Η απόσυρση του εγγράφου και η αλλαγή προτεραιοτήτων δήλωνε, ξεκάθαρα, την αποτυχία της ηγεσίας του υπουργείου να λάβει τις σωστές αποφάσεις για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Η τηλεκπαίδευση στα χρόνια της πανδημίας αποκάλυψε τις μεγάλες αδυναμίες της και δεν μπορεί να προκρίνεται ως η επικρατέστερη λύση ούτε να υποκαθιστά τη δια ζώσης λειτουργία. Η πρόβλεψη του νόμου για την τηλεκπαίδευση χρήζει αναθεώρησης ώστε να περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις όπου η απουσία από τη δια ζώσης διδασκαλία έχει μεγάλη διάρκεια (π.χ. πανδημίες) και μόνο όταν διασφαλίζονται κατάλληλες προϋποθέσεις για αυτήν.
Η «Ελπίδα», μπορεί να είναι μια ακόμα
κακοκαιρία που άφησε έντονο το αποτύπωμά της για τα κακώς κείμενα στη χώρα μας αλλά
μπορεί να γίνει η αφορμή για να δικαιώσει την επωνυμία της, αν εμείς οι πολίτες πάψουμε να συμπαρασυρόμαστε από τον διαρκή λαϊκισμό
των κυβερνώντων και απαιτήσουμε να γίνουμε, επιτέλους, μια κανονική χώρα χωρίς τις
χάντρες και τα καθρεφτάκια που μας προσφέρονται για αντάλλαγμα.
Θ.Καψάλης
Εδώ και αρκετές μέρες πιάνω τον εαυτό μου σε μία άνευ προηγουμένου αναστάτωση.
Μια καθολική, άκρως βιωματική αντίληψη της μη πραγμάτωσης των επιθυμιών και των εργασιών μου, που ομολογώ πως πρώτη φορά με «θερίζει» έτσι στα δύο χρόνια πανδημίας. Ίσως γιατί, όλους αυτούς τους μήνες, εστίαζα στη δημιουργία παράλληλων και νέων τρόπων καλλιτεχνικής έκφρασης, από εκπομπές στο ραδιόφωνο μέχρι μουσική εκπαίδευση σε πρόσφυγες, ως ακαριαία αντίδραση σε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα, που απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά.
Δύο χρόνια μετά, σε αυτό το τελευταίο κλείσιμο της Μουσικής, ακούω πάλι τον ήχο του σπαραγμού για την αυτονόητη διεκδίκηση αποζημιώσεων χιλιάδων ανθρώπων που ζουν από την Τέχνη.
Αλλά κυρίως για την Τέχνη.
Ο σπαραγμός ακούγεται σαν «Ανοίξτε τις Τέχνες, για να έχουμε δουλειά», και αυτό είναι το πρώτο μέλημα.
Όμως, αυτό που νιώθω είναι πως πρέπει να γίνει αντιληπτό τι συμβαίνει ή τι δεν συμβαίνει, όταν οι Τέχνες και ο Πολιτισμός στέκονται πίσω από μία κλειστή πόρτα ή υπολειτουργούν.
Όσο οι άνθρωποι της Τέχνης δεν γεννούν, τόσο η χυδαιότητα των υπόλοιπων Μέσων θα πολλαπλασιάζεται σαν το κεφάλι της Λερναίας Ύδρας.
Το πλήρες κείμενο εδώ
Δήλωση των εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ – ΚΙΝΗΣΕΩΝ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Π.Ε. στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.Σε μια προσπάθεια επικοινωνιακού χαρακτήρα διαλόγου, η υπουργός παιδείας παρουσίασε τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις για το άνοιγμα των σχολείων. Άφησε ανοιχτό «να προστεθούν στοιχεία στο πλαίσιο ανοίγματος τις επόμενες ημέρες» με τρόπο που επιβεβαιώνει ότι «βαδίζει στα τυφλά» και πειραματίζεται με τις ζωές μαθητών εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους. Ένα πλαίσιο που ισχυρίστηκε ότι βασίζεται στην εισήγηση της κυβερνητικής επιστημονικής επιτροπής -η οποία συνεδρίασε με τηλεδιάσκεψη αλλά αποφάσισε να συνεχιστεί το στοίβαγμα στις τάξεις 25-28 μαθητών/τριών- όταν είναι πρόδηλο ότι βρίσκεται σε πλήρη σύγκρουση με τα υγειονομικά δεδομένα και τα αιτήματα του μαχόμενου υγειονομικού και εκπαιδευτικού κινήματος.
Συναδέλφισσες/οι, η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΙΘ -αυτή που 2 χρόνια τώρα όχι μόνο δεν ενίσχυσε αλλά αποψιλώνει το ΕΣΥ και ενδιαφέρεται μόνο για την λειτουργία της αγοράς και την κερδοφορία των ιδιωτών με εκατόμβες νεκρών να συνοδεύουν την πολιτική διαχείριση της πανδημίας– εγκληματεί, για ακόμα μία φορά, σε βάρος των ζωών μας και θέτει σε κίνδυνο όλη τη σχολική κοινότητα. Επιμένει να μεταφέρει την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους, ενισχύοντας το επιχείρημα της ατομικής ευθύνης, οδηγώντας το λαό να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμα και για τα διαγνωστικά τεστ και τα μέσα ατομικής προστασίας (μάσκες κ.λπ.) που επιτρέπουν το παιχνίδι της αισχροκέρδειας αντί να παρέχονται δωρεάν σε όλες και όλους.
Την ίδια στιγμή ανοίγει επικίνδυνα ζητήματα για την περικοπή των αναρρωτικών αδειών των νοσούντων με κορονοϊό, την αντιεπιστημονική και επικίνδυνη οδηγία επιστροφής στην εργασία σε 5 μέρες, ακόμα και την παροχή εργασίας των νοσούντων ευρισκόμενων σε αναρρωτική άδεια!!! (δηλώσεις Γεραπετρίτη, οδηγία για εθελοντική παροχή τηλεκπαίδευσης από τους νοσούντες)!
Άμεσα το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες σε συντονισμό με το υγειονομικό κίνημα για να ικανοποιηθούν τα αναγκαία αιτήματα για Υγεία-Μόρφωση-Εργασία-Μισθούς-Δικαιώματα!
Όλη η ανακοίνωση εδώ
ΕΝΑ ΕΤΟΣ ΜΕ ΤΟΣΑ ΔΙΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑΣ. ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ.
ΥΓΕΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
ΤΟ 2022 ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
Χ Ρ Ο Ν Ι
Α Π Ο Λ Λ Α
&
Κ
Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α
Οκτώ χρόνια μνημονιακών περικοπών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων εξακολουθούν να πνίγουν τον αέρα που αναπνέουμε. Η πολυπόθητη ...
