ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ Η κ.ΚΕΡΑΜΕΩΣ

Εικ. Η Σάρα Μπάρντ Φιλν (δεξιά) κρατά πανό για τα δικαιώματα των γυναικών**

Το κάλεσμα «σε γόνιμο διάλογο», που απηύθυνε η κ. Κεραμέως προς την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ, δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως μια ξεκάθαρη ομολογία ήττας τής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ στον πόλεμο που έχει κηρύξει με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών. Έναν πόλεμο στρατηγικής σημασίας για εκείνη προκειμένου να θέσει στο περιθώριο τους συνδικαλιστές, τους οποίους αποκαλεί ξένο σώμα στον κλάδο, και έτσι να καταφέρει ένα σημαντικό χτύπημα στο κίνημα αντίδρασης και αντίστασης των εκπαιδευτικών στις επερχόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Η κ.Κεραμέως, αν και πήρε ό,τι ζήτησε από τον πρωθυπουργό (μμε, υπουργεία, συνεργάτες, θεσμούς, αυτονομία, μηχανισμούς κ.ά) και κυρίως, πλήρη ελευθερία κινήσεων για να νομοθετεί νύχτα, εκπρόθεσμα, αντιδεοντολογικά, αυταρχικά, παραβιάζοντας κανόνες ορθής κοινοβουλευτικής διαδικασίας και ηθικής, δεν έχει φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Η συστηματική δε προσπάθεια να παρουσιαστούν οι συνδικαλιστές ως εκπρόσωποι μιας μειοψηφίας που νοιάζονται μόνο τα προνόμια τους και που ό,τι κάνουν οφείλεται αποκλειστικά στην ικανοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών, δεν έχει αποδώσει (ακόμη) καρπούς. Αντίθετα, με τις ενέργειές της, κατάφερε να ενδυναμώσει τη σχέση τους με τη βάση και να τους «επαναφέρει» στο επίκεντρο του ρόλου τους.

Οι ηλεκτρονικές εκλογές ήταν η πρώτη ηχηρή απάντηση του κλάδου και μια προσωπική ήττα της κ.Κεραμέως η οποία, πριν τις εκλογές, είχε δηλώσει, προκλητικά, στους εκπροσώπους της ΟΛΜΕ: «Η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα γίνει και τότε θα μετρήσουμε ποιοι θα πάνε με την ΟΛΜΕ και ποιοι με το Υπουργείο». Το συντριπτικό 93% υπέρ της αποχής δεν άφησε κανένα περιθώριο πανηγυρισμών στην ίδια και στην ορντινάντσα της. Ακόμη και σήμερα, στα δοτά υπηρεσιακά συμβούλια, υποβάλλονται οι παραιτήσεις των εκπαιδευτικών που δεν «αποδέχονται» να γίνουν όργανα του ΥΠΑΙΘ!

Εκεί όμως που αμφισβητήθηκε, πραγματικά, η ικανότητά της (και εσωκομματικά) είναι στο ζήτημα της αξιολόγησης. Θα περίμενε κάποιος ότι μέσα σε συνθήκες απειλής κατά της ζωής (βλ. πανδημία) και με τους συνδικαλιστές στο «καναβάτσο» (βρέθηκαν χωρίς εξουσία), το έργο της θα γινόταν ευκολότερο και η αξιολόγηση θα περνούσε «άμα τη εμφανίσει». Απεναντίας, ο κλάδος συσπειρώθηκε, ξανά, σ΄ ένα αρραγές μέτωπο που δεν άφησε κανένα περιθώριο για στείρες ερμηνείες. Η προσπάθεια να περάσει η αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων απέτυχε οικτρά (90% η συμμετοχή πανελλαδικά στην απεργία-αποχή) και η κ. Κεραμέως «προσκάλεσε» στο ίδιο τραπέζι όλους εκείνους που αμφισβήτησε, λοιδόρησε και απαξίωσε ενώπιον της κοινής γνώμης!

Σ΄ όλη αυτή τη διαδρομή της πάλης και του αγώνα, ο κλάδος κατάφερε να μείνει ενωμένος βάζοντας στην άκρη κομματικές ταυτότητες και «ηγέτες» αποκυήματα του κομματικού σωλήνα. Κατάφερε και πέταξε τις κάμερες από την τάξη, δεν υπέκυψε σε ηλεκτρονικές εκλογές-παρωδία, αντιστάθηκε σε διαδικασίες αξιολόγησης-χειραγώγησης, βγήκε και διαδήλωσε για τη δημοκρατία, τη δημόσια Υγεία και Παιδεία, απαίτησε ασφαλές άνοιγμα σχολείων ενώ στήριξε με δικά του μέσα την εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στην πανδημία! Μέχρι και την επιμόρφωση του μόνος του την διενέργησε, χωρίς καμία συνδρομή του υπουργείου παιδείας!

Αυτό λοιπόν που αναδεικνύεται, που πρωτοστατεί και αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στα σχέδια του ΥΠΑΙΘ δεν είναι οι απολιθωμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που, τάχα, ποδηγετούν τον χώρο για τα προνόμια τους αλλά ένας κλάδος περήφανων εκπαιδευτικών αποφασισμένος να παλέψει για την αξιοπρέπεια του, την παιδαγωγική του ελευθερία και την επαγγελματική του ανάπτυξη! Οι ήρωες μιας καθημερινότητας που, παρά τις αντιξοότητες και τους κινδύνους, υπερασπίζονται με ευσυνειδησία το συμφέρον της δημόσιας και δωρεάν παιδείας στηρίζοντας τους μαθητές, τους γονείς τους και την κοινωνία. Αυτοί που δεν φοβούνται τις απειλές, που δεν υποχωρούν στα εκβιαστικά διλήμματα του υπουργείου, ούτε επιτρέπουν σε κανέναν να τους αμφισβητήσει ή να τους εκμεταλλευτεί. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν, ίσως, το πιο «ζωντανό» κομμάτι της κοινωνίας μας και δύσκολα κάποιος μπορεί να τους ξεριζώσει ή να τους χειραγωγήσει έτσι απλά! Είναι μεγάλη ύβρις όταν τους υποτιμάς αλλά και μεγάλη τιμή να μπορείς να τους εκπροσωπείς!

Μπροστά, λοιπόν, σε μια διαφαινόμενη αποτυχία του όλου εγχειρήματος, η κ.Κεραμέως ανακαλύπτει ξαφνικά τους συνδικαλιστές;

Τι προσδοκά από μια τέτοια ενέργεια αφού, όπως αποδείχθηκε, έγινε μόνο για επικοινωνιακούς λόγους; Η ίδια, όχι μόνο δεν υποχώρησε σε κάποιο από τα φλέγοντα ζητήματα που της έθεσαν οι εκπαιδευτικοί, απεναντίας, τους κατηγόρησε και για επιθετική στάση! Ποιοι, λοιπόν, είναι οι πραγματικοί αποδέκτες αυτής της πρωτοβουλίας; Μήπως εκτελείται ένα νέο σχέδιο για να χτυπηθεί ο πραγματικός πυρήνας αντίστασης των εκπαιδευτικών; Μήπως αυτό το σχέδιο συμπεριλαμβάνει τώρα τις ηγεσίες των παρατάξεων προκειμένου να διεμβολιστεί το αρραγές μέτωπο που τις συμπαρασύρει; Η ανακοίνωση της ΔΑΚΕ/Π.Ε., για παράδειγμα, μοιάζει σα να «βγήκε» μέσα από τα γραφεία του ΥΠΑΙΘ (σημ. ο πρόεδρος της ΔΟΕ απουσίαζε από τη συνάντηση)!

Διακόσια χρόνια μετά την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης, μια νέα «Ιερά Συμμαχία» δυνάμεων μέσα και έξω από τη χώρα (Ε.Ε, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, σχολάρχες, ιδιώτες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, πολιτικούς κ.ά) καλείται να συνδράμει στην προσπάθεια της παρούσας κυβέρνησης της Ν.Δ. να επιβάλει σαρωτικές αλλαγές στον χώρο της παιδείας και να καταπνίξει κάθε κίνημα αντίστασης στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Ο στόχος δεν είναι πια κρυφός, αφού απροκάλυπτα (σ.σ. αντισυνταγματικά) ξηλώνονται, κομμάτι-κομμάτι, ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της ελληνικής παιδείας -και όχι μόνο- και προσφέρονται βορά στα οικονομικά συμφέροντα. Εφαρμόζοντας, σε όλους τους χώρους, το δόγμα «νόμος και τάξη» και τη διαστρέβλωση της αλήθειας (σ.σ. προπαγάνδα) των πληρωμένων μέσων, προσδοκούν να καταπνίξουν τη φωνή της νεολαίας και κάθε ελεύθερου πολίτη όταν διεκδικούν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα τους. Με αφορμή την πανδημία οι δυνάμεις καταστολής επιδίδονται σε όργια αυθαιρεσίας σαν αυτά που είδε συγκλονισμένη όλη η Ελλάδα σε Ν. Σμύρνη και Χαλάνδρι. Δε θα τους περάσει!

Η Ανεξάρτητη Κίνηση είναι η συνδικαλιστική παράταξη της Λακωνίας που, δεκαετίες τώρα, εγγυάται την ενότητα και  τη μαχητικότητα του κλάδου για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Δεν αλληθωρίζει προς τις καρέκλες εξουσίας ούτε πρόκειται να παίξει τον ρόλο του υπονομευτή, όπως πράττουν άλλοι. Στέκεται, διαχρονικά, με συνέπεια στις θέσεις της καταγγέλλοντας κάθε κυβέρνηση, ή πολιτικό-συνδικαλιστικό φορέα επιχειρεί να αποπροσανατολίσει, αποδυναμώσει, εκμεταλλευτεί ή χειραγωγήσει το εκπαιδευτικό σώμα. Ουδέποτε λειτούργησε υπονομευτικά με στόχο να βλάψει συλλόγους, παρατάξεις ή να μειώσει προσωπικά συναδέλφους με διαφορετική άποψη από τη δική της. Με ξεκάθαρες θέσεις και προτάσεις και μέσα από τη συλλογική της δράση στα σωματεία (βλ. ΣΕΠΕ Λακεδαίμονος-Ο Πλήθων, ΣΕΠΕ Μολάων-Γ.Ρίτσος) και αλλού, υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών καλώντας, παράλληλα, όλους και όλες σε κοινό αγώνα για το καλό της εκπαίδευσης και μόνο.

Η εκπαιδευτική κοινότητα και κυρίως η νέα γενιά αναπληρωτών οφείλει να παραμείνει ενωμένη στον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της. Να μην υποκύψει στις νέες προκλήσεις (π.χ. ατομική αξιολόγηση, κρίσεις στελεχών, προσλήψεις κλπ) και να αρνηθεί τη συμμετοχή της σε κάθε προσπάθεια διάσπασης του αρραγούς μετώπου επιχειρηθεί, ιδίως εκ των έσω. Μόνο έτσι θα μπορέσει να διεκδικήσει καλύτερους όρους σ΄ ένα μέλλον που δικαιωματικά της ανήκει.

«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ

του φόβου αισθάνονται

ζυγό δουλείας ας έχωσι,

θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»

Α.Κάλβος

 

Σημ:** Για τις 8 του Μάρτη - Χρόνια Πολλά στις Γυναίκες που μας μαθαίνουν πως η πραγματική ομορφιά κρύβεται μέσα μας.