ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

«Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις…»

Ένα κάλεσμα καθολικό απέναντι στον ολοκληρωτισμό που στερούσε από το λαό βασικά του δικαιώματα όπως αυτά της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Ένα κάλεσμα που συμπεριλάμβανε τα όνειρα της νέας γενιάς για Ψωμί και Παιδεία, ένα κάλεσμα για κοινό αγώνα απέναντι σε όσους επιβουλεύονται το μέλλον ενός τόπου.

Η Χούντα των Συνταγματαρχών, κατάλοιπο μια ξεπεσμένης και ιδιαίτερα ένοχης –στο παρελθόν– κοινωνικής κάστας, επιβλήθηκε βίαια από ντόπιους και ξένους, δήθεν σωτήρες, με σκοπό να ακυρώσουν την επικείμενη αλλαγή στο πολίτευμα και το πέρασμα στην ακηδεμόνευτη κοινοβουλευτική δημοκρατία με τους εμπνευσμένους ηγέτες της εποχής εκείνης.

Ακολούθησαν οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι εκτοπίσεις, αυτό που κάποιοι νοσταλγοί της ονόμασαν «ανοικοδόμηση του ελληνικού κράτους»! Αλλά το ποτάμι της ελευθερίας είναι διαχρονικά ορμητικό και έτοιμο να ξεπεράσει κάθε φραγμό, κάθε αντιξοότητα και να καταπνίξει κάθε «διαταραγμένη ηρεμία».

Πρωταγωνιστές εκείνου του αγώνα δεν ήταν μόνο αυτοί που καπηλεύτηκαν και κεφαλαιοποίησαν μετέπειτα τον αγώνα τους, εξαιτίας των οποίων, κάποιοι άλλοι προσπαθούν σήμερα ν΄ αλλοιώσουν το πραγματικό μήνυμα και με περισσή διάθεση ισοπέδωσης των πάντων να ακυρώσουν στην πράξη τον εορτασμό της 17ης Νοέμβρη 1973.

Πρωταγωνιστές ήταν οι νεκροί του και οι χιλιάδες άλλοι νέοι και νέες της εποχής που παρέμειναν στο παρασκήνιο και ως αφανείς ήρωες έχτιζαν και συνεχίζουν να χτίζουν σε καθημερινή βάση τις αξίες εκείνου του τρίπτυχου «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

Σήμερα 44 χρόνια μετά, το μήνυμα της γενιάς του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να εμπνέει και ν΄ αποτελεί επαναστατικό φάρο για κάθε νέο και νέα απέναντι στον σκοταδισμό, απέναντι σε κάθε προσπάθεια φίμωσης και χειραγώγησης της νέας γενιάς, απέναντι σε εκείνους «…που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου» (Μ.Αναγνωστάκης – «Φοβάμαι» , 1983).

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ