Τα social media μάς τρίβουν καθημερινά πλέον στη μούρη όλη την παθογένεια της κοινωνίας σε κάθε τομέα είτε μέσω όλων εκείνων που τη διατηρούν είτε μέσω όλων εκείνων που προσπαθούν να υψώσουν τις φωνές τους εναντίον της...
Είναι, ωστόσο, θεωρώ κι άλλοι, όσο κυνική κι αν ακούγομαι, που εκμεταλλευόμενοι την επικαιρότητα το παίζουν επαναστάτες για να κερδίσουν τη συμπάθεια που φανερώνουν οι θετικές ψηφιακές αντιδράσεις. Οι δεύτεροι είναι εξίσου χυδαίοι με όσους προκαλούν όλα τα δεινά τα οποία πλέον δε γίνεται να κάνουμε πως δε βλέπουμε...
Συνεχίζοντας, είτε αυτά τα δεινά αφορούν την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που μας γύρισε σε εποχές χούντας επισήμως, είτε τη σεξουαλική παρενόχληση/κακοποίηση κυρίως των γυναικών -αλλά όχι μόνο- είτε την οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση μια έκφανση της οποίας όπως διάβασα αποκάλυψε η Ζέτα Δούκα πως υπέστη από τον Κιμούλη πριν κάποια χρόνια, μας αφορούν όλους κι όλες...
Οι καιροί απαιτούν από όσους
έχουμε σιχαθεί τούτη την αισχρή καθημερινότητα να ενωθούμε και να παλέψουμε
αποφασιστικά. Δεν έχουμε ανάγκη από αυθεντίες. Πήξαμε στις αυθεντίες. Εκείνο
που χρειαζόμαστε είναι κάθε δείγμα αλληλεγγύης, κάθε φωνή, κάθε προσωπικότητα
που θα μπορούσε με τον τρόπο της και τη μοναδικότητά της να φέρει την αλλαγή
μέσω της ομαδικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου